Pod złamanym liściem.

Damage

Skoro tak, to w porządku. Zresztą i tak nie mam nic do gadania.

Mirume

- Zobaczy się, Wuwu. Może na parę miesięcy, a może kilkadziesiąt lat^^ - odpowiada Mirume - Choć zapewne bardziej będziesz tęsknić za Hisako niż za mną :P. Dlatego trzymaj za niego kciuki. Przyda mu się szczęście.

Damage

Będziemy tęsknić za waszą dwójką ^^ I trzymać kciuki też będziemy, prawda? *szturcha Hijamate*

wuwusiek

-Kilkadziesiąt lat? Chyba żartujesz. Chcesz, żebym umarła z tęsknoty za Wami. *mówi* -Ale trzymać kciuki będę. Mam nadzieje, ze będziesz przysyłać jakieś wiadomości?

Mirume

- Co tam kilkadziesiąt lat w tę, czy wewte^^". Postaram się wrócić, jak tylko będę mogła. Z wiadomościami to raczej nie bardzo, chyba że akurat ktoś będzie w okolicach.

wuwusiek

-A jastrzębie z wiadomościami? *pyta* -Ta... w te czy wewte... Mirume wróci jako starszaka ^^

Mirume

- Oj, zdziwiłabyś się - odpowiada tajemniczo Mirume, uśmiechając się pod nosem - Co do jastrzębi z wiadomościami, obawiam się, że tamtejsze ptaki nie latają do Konohy^^.

wuwusiek

-Jak nie jak latają. *mówi* -Tylko trzeba mieć swoje sposoby, nie? *uśmiecha się*

Mirume

- Najprawdopodobniej ptaki te nie przeżyłby drogi^^".

Damage

Mirume... W jakim ty niebezpiecznym miejscu się urodziłaś .___.

wuwusiek

-Ja nie wiem jakimi Ty ptakami się posługujesz. Moje zawsze dolatywały i jeszcze przylatywały z odpowiedzią. *mówi i wzdycha* -No dobra, ale to 'kilkadziesiąt lat' to były żarty, nie?

Mirume

- Damage, już nie pamiętam gdzie się urodziłam^^" - mówi Mirume - Trudno powiedzieć, Wuwu. Zależy jakie na mnie obowiązki nałożą...

Damage

No, to kiedy wyruszasz?

Mirume

- Dzisiaj w nocy - odpowiada Mirume.

Hijamate. · Gość

/4 lata później, gdy Mirume wraca razem z Hisakim do wioski/

Słońce wstaje, przez główną bramę wchodzi uśmiechnięta dziewczyna kiwając strażnikom na powitanie. Kilkoro ludzi wydało z siebie okrzyki szczęścia, wioska znacznie się rozrosła, jest o wiele więcej mieszkańców, niż wcześniej. Damage spogląda na dwie osoby idące w stronę jej siedziby. Hijamate mówi cicho.
- Wrócili. Po czterech latach. - uśmiecha się lekko i zakłada kosmyk czarnych włosów za ucho. - Wuwu spogląda przez okno biorąc łyk kawy.

Mirume

*I Hijamate się budzi*
- Ale miałem koszmar, myślałem, że Mirume już wróciła...

Damage

-Chyba nie było tak źle... *Damage patrzy przez okno na nocne niebo*

Hijamate. · Gość

[jesteś bezlitosna. w zasadzie, ja mogę tak bez końca. ^^].

- Wiecie, miałem dziwny sen. Sniło mi się, że Mirume wróciła. - patrzy na dziewczynę - Właściwie, to co ona jeszcze tutaj robi. Miała przecież trenować ze swoim uczniem. - ziewa - Mam nadzieję, że Damage nie weźmie w żadną podróż Yoite. - Nagle przypomina sobie słowa Hokage o adeptach. - mówiłaś coś o adeptach. co proponujesz?

Mirume

- Eh... To ja się zbieram - patrzy na zegarek - Muszę jeszcze wstąpić po Hisako, bo mamy jeszcze godzinę.
*Patrzy na niebo*
- Szkoda tylko, że nie zobaczę się już z Itachim. Dopiero po powrocie. Eh...

Hijamate. · Gość

- Zawsze możesz mu wysłać pocztówkę. Na pewno się ucieszy. A jeszcze bardziej, jak jak ktoś go uświadomi, że zostawiłaś go z podatkami na następne kilka lat. Będzie w niebo wzięty. - wzrusza ramionami - Damage, to co z tymi uczniami?