Pod złamanym liściem.

Damage

-Jednakże kiedy się obudzi może zmieść nas wszystkich. *patrzy na Mirume* Tak, a Hijamate napewno się zgodzi -,-

Mirume

- To mógł go pilnować =,=" - wzrusza ramionami - A wiadomo chociaż po co go ukradł?

wuwusiek

-W tej chwili musimy myśleć o ogólnym dobru wioski, a nie tylko o nim.

Hijamate. · Gość

- Zabić? I tak mnie to już nie obchodzi. Po przeczytaniu tego, on nie będzie sobą... Więc możecie robić co chcecie. Już mi nie zależy... *idzie gdzieś w kąt i siada pod ścianę, czarne włosy przykrywają twarz*

Mirume

*Patrzy na Hijamate*
- Oj, Hijamate, przestań płakać. Przecież żartowałam... Może wymażecie mu pamięć?

wuwusiek

-Taaa... nie zależy. *mruczy pod nosem* -No cóż, Damage... czekamy na Twoją decyzję.

Hijamate. · Gość

- Znika. Za chwilę pojawia się z uśpionym Harukim w sali. przykłada kunai do jego szyi. - naprawdę, nie zależy. nie chcę, żeby potem wypominali mi, że... jako jedyny, chociaż mógł coś zrobić stał bezczynnie i przyglądał się zagładzie. nie... to się tak nie skończy.

Mirume

- Hijamate, przesadzasz =,=". Zostaw ten kunai zanim naprawdę zrobisz mu krzywdę.

wuwusiek

-Mirume ma racje, przestań. *mówi i spogląda na Hijamate* -Z resztą musimy poczekać na decyzje Hokage, sam nie możesz zdecydować.

Hijamate. · Gość

- Milcz. Nie wiesz jak to jest!... *energia Hijamate zaczęła przypominać czarną wirującą mgłę, zaczął wiać silny wiatr* Tracić każdego po kolei przez własny egoizm, głupotę! *zaciska dłoń w pięść, a dach sali się zerwał, zaczęła się burza* Tracić wszystkich na swoich oczach. Widzieć ich krew... Udawać, że nic się nie stało. *Błyskawica uderzyła w miejsce obok Hijamate* Chcąc uszukać siebie... Wszystkich! Orochimaru... on... byłem u niego tylko dlatego, żeby się zemścić. Za to, że zabił moich rodziców, brata, siostrę, zniszczył wioskę! Te kilka lat, które tam spędziłem, nauczyły mnie maskowania uczuć. *zaciska dłoń na kunaiu i przykłada do jeszcze bliżej szyi* Uważasz, że zależy mi na kimś, kto i tak ma umrzeć?!

wuwusiek

*spogląda dalej na Hijamate* -Przestań. *dość energicznie macha ręka, co powoduje dość mały, ale silny podmuch wiatru, który sprawia, że kunai upada na ziemię* -Uspokój się. To nie czas na żale. Nie możemy teraz działać emocjonalnie. Potrzebny zdrowy rozsądek, a nie żadne uniesienia. Nie powiem Ci, ze rozumiem Twój ból, ale Twoja złość nam nie pomoże. Jeśli jednak nadal masz zamiar tak reagować to wyjdź. Zebraliśmy się tutaj nie po to, by cała wioska widziała, że coś się szykuje. Chcemy to załatwić tutaj, jak najszybciej, a jak nadal będziesz tak.... *spogląda na niebo* to nic dobrego z tego nie wyniknie.

Hijamate. · Gość

- żegnaj, Haruki. *w ręku Hijamate pojawia się Rasengan, po czym przebija nim serce Harukiego* A ty, Wuwu, mogłabyś czasami pomyśleć o uczuciach innych. Zawsze tylko wioska! Całe życie liczy się wioska. Ale zapomniałaś, że to mieszkańcy ją tworzą... Jak będą wspominać wioskę... za kilkanaście lat!?

wuwusiek

-A jak będą ją tworzyć jak ich nie będzie? *spogląda w niebo* -Wioska, wioska. Wioska to mieszkańcy. To ludzie, którzy ją tworzą. Ludzie, którzy na nas liczą. Polegają na nas, wiedzą, że będziemy ich chronić. *spogląda na Hijamate* -Uczucia? Uczucia innych? Liczę się z nimi, ja tutaj nie podejmuje decyzji. Z resztą... sam ją podjąłeś. *patrzy na chłopaka*

Hijamate. · Gość

- Bierze ciało chłopaka i znika razem z nim. Za chwilę cała sala zamienia się w pustynie, techniką genjutsu. W powietrzu unosi się jeszcze swąd krwi.

wuwusiek

*wzdycha i patrzy na Damage, która odchodzi* -No cóż... sprawa, która lepiej przemilczeć. *spogląda na Mirume* -Jak tam Hisako?

Mirume

- A mówiłam, aby mu nie dawać ostrych narzędzi =,=" - przypomina Mirume - Hisako teraz siedzi w domu i odpoczywa^^. Po treningu nie miał żadnych poważniejszych ran, więc go wysłałam do domu.

wuwusiek

-Pozdrów Go ode mnie. *uśmiecha się* -Zmykam do szpitala, jeszcze nie skończyłam obchodu... *mówi i idzie*

Mirume

*Mirume zostaje sama w ciemnej sali*
- Nic tu po mnie - stwierdza obojętnie i kieruje się wolnym krokiem do wyjścia. Nagle słyszy pikanie, patrzy na swoją komórkę - Niech kto inny to załatwi.

wuwusiek

*wchodzi do szpitala i wolnym krokiem wchodzi po schodach, by w końcu dotrzeć do swojego gabinetu. Zabiera teczkę i wychodzi ponownie, by sprawdzić stan zdrowia pacjentów*

Hijamate. · Gość

*Hijamate kładzie różany wieniec na grobie Harukiego. Zakłada na głowę kaptur i odchodzi wolnym krokiem*