Pod złamanym liściem.

Mirume

- Jak już się spotkacie to pozdrów ją ode mnie i życz powodzenia. Ja przez tego upartego osła z domu nawet nie mogę wyjść - rzuca wściekłe spojrzenie Itachiemu, który nie jest jej dłużny. Po chwili ponownie spogląda na Mizumi.
- Czemu tak późno? Lepiej idź teraz, bo może to coś poważnego...

Mizumi-chan

- Oczywiście, że ją pozdrowię od Ciebie *Siada na fotelu* - Zauważyłam właśnie, że nigdzie nie wychodzić, tak jakoś brak mi ciebie i naszych wspólnych wypadów. *Chichra pod nosem przyglądając się uważnie Itachiemu* - Hmmm... cóż to pójde do Wuwusiek jutro z rano *Wstaje* - A teraz lecę do szpitala bo boję się, że ta uparta Honou ucieknie ze szpitala. *Znika w kłębie dymu. Pojawia się w pokoju szpitalnym gdzie leży Honou* - Wiedziałam *Klnie w myślach. Szybko pojawia się na polu treningowych*

wuwusiek

-Gdzie Itachi? *odzywa sie nagle Wuwu*

Mirume

*Mirume patrzy na łóżko, które jest puste*
- Kurna, znowu uciekł =.= - stwierdza - Jak go złapię to następnym razem zamknę go na tydzień w pokoju bez klamek i będzie miał szlaban na słodycze!

wuwusiek

-Brał ziółka? *pyta opierając się o framugę drzwi*

Mirume

- No trochę ich zażył - informuje ją Mirume, po chwili namysłu dodaje - A mogą być po nich jakieś skutki uboczne?

Honou~~

- Kusoo! Czy ja gdzieś w tym szpitalu zgubiłam mózg?! -Honou drapie się po głowie.
-hmmm a może gdzieś tu leży? *rozgląda się..*
- Nie no jakby tu wypadł to gdzieś by leżał *przybiera mało inteligentną minę i powraca do trenowania*

Mizumi-chan

*Stoi opierając się o drzewo. Patrzy co wyrabia jej podopieczna* -Młotek *Stwierdza i podchodzi do niej* - A ty co tu robisz! Miałaś leżeć w szpitalu! *Wrzeszczy jej do ucha*

wuwusiek

*spogląda na Mirume* -Jeśli nie będzie ich zażywał to będą skutki uboczne.. miesiąc tortur pod moim nadzorem. *odpowiada a jej klon ciągnie za rękaw Itachiego* -No jesteś. *klon znika* -Ładnie to tak chować się na drzewie? Siadaj obok Mirume, mamy do pogadania. *mówi po czym zbliża się do nich i krzyżuje ręce na klatce piersiowej* -Jesli nie będziesz brał tych.. jak Ty to określasz, okropnych ziółek, nie wyzdrowiejesz, w dodatku czeka Cie miesiąc męczarni ze mną i uwierz... *pochyla się przed Itachim* -Będzie gorzej niż teraz. Więc jak? *uśmiecha się*

Hijamate. · Gość

*zaplata włosy w kitkę i wchodzi do mieszkania Mirume* Wuwu - *spogląda ironicznie* Ja mówiłem, żebyś nie była dla niego taka ostra. W ogóle, nauczyłaś go czegoś pożytecznego? *spogląda na Itachiego* A ty coś człowieku? Oszczędź mi siły, jak nie weźmiesz tych ziółek to wysse z Ciebie duszę i wyślę na wieczne potępienie *jego oczy zmieniają się w oczy Oro*

Mirume

- Ale ja nie jestem chory! - wykrzykuje Itachi - To wy mi wmawiacie chorobę!
- Nic ci nie wmawiamy!
- A właśnie, że tak! Nie jestem chory.
- Jak ci mówię, że jesteś to jesteś - mówi Mirume.

wuwusiek

*przymruża oczy* -Nie denerwuj mnie... To nie ja wymiotuje! To nie mnie boli brzuch! I nie gadaj głupot! Zostajesz i bierzesz te ziółka czy mam zabrać Cię do szpitala?! *spogląda na Hijamate* -Oczywiście, ze tak, ale niech kilka dni poleży w domu. Wpadnę do Was później i go opatrzę.

Hijamate. · Gość

Człowieku, weź ty się ogarnij. *podchodzi do chłopaka i bierze go za fraki. wychodzi z nim za drzwi. wraca po chwili, uśmiechnięty lekko. A chłopak bierze miseczkę z ziołami i wypija posłusznie*
- Tak, nie musicie mi dziękować. -,-

Mirume

- Ale ja od wczoraj nie wymiotuję! I nigdzie nie idę!

Honou~~

- Draaaniu! Wiesz przecież że ja nie uleżę! Muszę trenowac! Przecież jestem fatalna a muszę byc najlepsza! - wrzeszczy i macha łapami, chociaż już ledwo starczy jej na to siły
- Może mi pomożesz, będzie szybciej a może nauczysz mnie jakies techniki... Jutsu? Jakiegoś chwytu? Mizumi-chan cokolwiek!

wuwusiek

-Od wczoraj, tak? *tupie noga* -To chyba trochę za krótko, żeby mówić, ze nic Ci nie jest! Więc zostajesz w domu i bierzesz ziółka przez pięć dni. Rozumiemy się?

Mizumi-chan

- Nie! *Bierze Honou pod pache i znika w kłebie dymu. Pojawia się u Mirume-chan w domu i rzuca ją na łóżko* - Wuwuś zajmij się nią! Przepraszam Mirume-chan, że tak nagle ale ta dziewczyna troszke przesadza. Jest uparta jak Itachi *Mówi oburzona*

Mirume

- Nie - odpowiada krótko Itachi, robiąc naburmuszoną minę.
- Mówiłam, uparty jak osioł - stwierdza Mirume - W takim razie szlaban na słodycze do końca tygodnia.

wuwusiek

-Gorzej niż z dziećmi. *wzdycha* -Będziesz je brał, to ja jestem medic ninja i znam się na tym, Ty nie, więc przestań mi tu stroić fochy. *oddala się od nich* - A Ty Honou.. wiesz co się dzieje, gdy ktoś ucieka ze szpitala? *pyta się patrząc na nią gniewnie*

Mizumi-chan

- Tak bardzo dobrze! Ty i Itachi macie leżeć w szpitalu! *Wrzeszczy już całkiem oburzona* - O jejuś... rzeczywiście jak z dziećmi. Dwa uparciuchy! *Zakłada ręce na piersi*